فصلنامه فرایند مدیریت و توسعه
سال پانزدهم شماره 3 (پیاپی 54، پاییز و زمستان 1380)

در زمینه بهره گیری از مدیریت کیفیت جامع (TQM/Total Quality Management) در بخش خصوصی، مقالات متعدد و متنوعی نوشته شده است، اما در مورد کاربرد آن در بخش دولتی کمتر نوشته ای به چشم می خورد. اگر مدیریت کیفیت جامع را به شکل سنتی آن در نظریات ادواردزدمینگ (Edwards Doming) مطرح شده است در نظر آوریم، به سادگی نمی توان از آن در بخش دولتی استفاده کرد. اولین مشکل در این راه تاکید مدیریت کیفیت جامع سنتی بر کالا و محصول است که در مدیریت دولتی به جای آن توجه برخدمت متمرکز است. همچنین تعریف مشتری در بخش خصوصی کاملا متفاوت با بخش دولتی بیشتر نتیجه و حاصل کار مد نظر است. همچنین عطف توجه به کیفیت و غفلت از سایر جنبه های سطوح در فعالیت های بخش دولتی دشواری هایی را در کاربرد مدیریت کیفیت جامع در بخش دولتی به وجود می آورد که قابل تامل است. موضوع سنجش کیفیت خدمات در بخش دولتی نیز مشکلی است که به هنگام کاربرد مدیریت کیفیت جامع در بخش دولتی با آن روربه رو خواهیم شد.
سازگار کردن مدیریت کیفیت جامع در بخش دولتی مستلزم ایجاد تغییراتی در پاره ای از جنبه های TQM است، اگر چه چارچوب اصلی آن را می پذیریم. در این مدیریت تعدیل شده باید شهروندان را جایگزین مشتریان کنیم، کنترل و نظارت بر عملکرد را با وسواس خاص مدنظر قرار دهیم، بهبود مستمر و مشارکت را از ابعاد اصلی این مدیریت به شمار آوریم، و برای سنجش کیفیت شیوه متفاوتی را عرضه کنیم.

این پژوهش با هدف تهیه و استاندارد کردن مقیاس سنجش رضایت شغلی در سطح کشور در گروه نمونه ای 8000 نفری مدیران و کارمندان دولت در دو مرحله تجربی و یک مرحله نهایی (روی هم 6000 مدیر و 18000 کارمند) اجرا شد؛...

وقتی در مورد دموکراسی در محیط های کاری صحبت می کنیم, ممکن است بعضی از شکل های مشارکت کارکنان در تصمیم با بعضی از برنامه های توانمند سازی کارکنان در ذهن خود داشته باشیم. مشارکت در تصمیم گیری و توانمندسازی کارکنان در شکل های مختلف آن, معرف آنچه که نظریه پردازان سیاسی دموکراسی واقعی می نامند, نیست.

در این مقاله, ضمن تعریف خصوصی سازی و بیان شکل های مختلف آن, علت انتخاب بخش خصوصی به عنوان جایگزین بخش دولتی, دلایل و انگیزه های خصوصی سازی, روش های خصوصی, موانع خصوصی سازی و همچنین در کشورهای مختلف بررسی شده است. رویکرد مورد استفاده در این مقاله, تطبیقی است و در هر بخش سعی شده است تجربه های کشورهای مختلف با هم مقایسه شوند.

استفاده از مورد در آموزش های مدیریت با آنکه در کشورهای پیشرفته سابقه ای طولانی دارد در ایران بسیار جدید و تنها به سال های اخیر باز می گردد. بخش عظیم این تاخیر ریشه در تعریف, ساختار و تدوین موردها و نیز نحوه تحلیل و استفاده از آنها در آموزش دارد.

هدف اصلی پژوهش, تهیه الگویی برای بهری اثر بخش در دانشگاه های دولتی بر پایه جو سازمانی و ویژگی های شخصیتی مدیران است. پرسش های پژوهش عبارتند از: 1) جوسازمانی و رهبری اثر بخش آموزشی از چه عواملی اشباع شده؛ 2) بهترین ترکیب ویژگی های شخصیتی و عوامل جو سازمانی برای تبیین رهبری اثر بخش مدیران دانشگاهی کدام است؛ و 3) سازه های بنیادی رهبری اثر بخش آموزشی, جو سازمانی, و ویژگی های شخصیتی کدام است؟...

یکی از راه های افزایش بهره وری نیروی انسانی در سازمان ها, فراهم کردن شرایط و فرصت های مناسب برای پیشرفت فرد در کار راهه اش است تا او بتواند از توانایی و استعداد خود بهره مند و در شغل مورد علاقه گمارده شود.